Бұл зерттеу жаһандану мен мəдениетаралық коммуникация жағдайында тілді мəдени шындықты қабылдау мен түсіндіру құралы ретінде қарастыру мəселесін көтереді. Тіл тек коммуникация құралы ғана емес, когнитивтік үлгілер мен мінез-құлық нормаларын қалыптастыратын мəдени код ретінде түсіндіріледі. Зерттеудің мақсаты – тіл арқылы мəдени мағыналар қалай құрылып, бейнеленіп жəне жеткізілетінін анықтау жəне ғылыми тұрғыдан негіздеу. Зерттеу əдістемесі пəнаралық тəсілге негізделген: когнитивтік лингвистика, тіл философиясы, лингвомəдениеттану жəне антропология. Негізгі əдістер: салыстырмалы-сопоставительный талдау, когнитивтік жəне интерпретациялық тəсілдер, контент-талдау жəне этнолингвистикалық элементтер. Нəтижесінде тілдегі мəдени мағыналарды білдіру тетіктері айқындалды: метафоралар, тұрақты тіркестер, категориялау, тілдік тыйымдар жəне ритуалды формулалар. Сепир-Уорфтың лингвистикалық салыстырмалылық гипотезасы расталды. Зерттеу тілді тек бейнелеуші емес, мəдени шындықты құрастырушы құрал ретінде қарастырады. Нəтижелер білім беру, аударма, мəдениетаралық қарым-қатынас жəне гуманитарлық саясат үшін маңызды теориялық жəне практикалық маңызға ие