Зерттеудің негізгі мəселесі – көптеген ұйымдарда персоналға еңбекақы төлеу жүйесінің стратегиялық менеджменттің заманауи талаптарына сəйкес келмеуі жəне қызметкерлердің қажеттіліктерін, олардың ортақ іске үлес қосу деңгейін жəне ұйымдық мəдениеттің ерекшеліктерін толық есепке алмауында. Еңбек нəтижелері мен ынталандыру жүйесі арасындағы нақты байланыстың болмауы мотивацияның төмендеуіне, жауапкершілікке формальды қатынасқа, кадрлардың тұрақтамауының артуына жəне еңбек өнімділігінің төмендеуіне əкеледі. Бəсекелестіктің күшеюі жəне сыртқы ортаның тұрақты өзгеруі жағдайында еңбекақы төлеу жүйесінің тиімділігі компанияның тұрақты дамуының негізгі факторларының біріне айналуда. Мақаланың мақсаты – қызметкерлерді басқару жəне ұйымның тиімділігін арттыру құралы ретінде еңбекақы төлеу жүйесінің рөлі мен маңыздылығын талдау. Əдістері – зерттеуде салыстырмалы талдау əдістері, сауалнамалар, сараптамалық бағалау жəне жүйелік тəсіл қолданылды, бұл ынталандыру жүйесінің қызметкерлердің мінез- құлқына əсерін жан-жақты қарастыруға мүмкіндік берді. Алынған нəтижелер еңбекке ақы төлеу жүйесінің əділдігі мен ашықтығы мен еңбекті ынталандыру деңгейі арасындағы тікелей байланысты растайды, сондай-ақ дұрыс əзірленген ынталандыру жүйесі кадрлардың тұрақсыздығын азайтуға жəне еңбек өнімділігін арттыруға көмектесетінін көрсетеді. Зерттеудің практикалық маңыздылығы оның нəтижелерін əртүрлі профильдегі ұйымдарда жұмыс істейтін ынталандыру жүйелерін жақсарту үшін қолдану мүмкіндігінде жатыр, бұл қызметкерлердің қатысуын арттырады жəне компанияның тұрақты дамуына қол жеткізеді.