Негізгі мəселе: қоғамдық дамудың қазіргі кезеңінде отбасының рөлі едəуір артады. Отбасының əл-ауқаты əлеуметтік қамсыздандыру деңгейіне де, балалар тəрбиеленетін психологиялық ортаға да əсер етеді. Отбасылық өмірді психологиялық зерттеуде тұлғааралық қатынастарға, əсіресе ата-аналар мен мектеп жасына дейінгі балалар арасындағы мəселелерге ерекше назар аударылады. Дəл осы кезеңде бала мен ата-ана арасындағы қарым-қатынастың дамуы, олардың байланысы отбасылық қатынастарды қайта құру жəне нығайту кезінде маңызды жəне мағыналы болады. Бұл тек жас ерекшеліктеріне ғана емес, сонымен қатар қазіргі əлеуметтік процестерге де байланысты. Мектепке дейінгі жастағы ата-аналар мен балалар арасындағы қарым-қатынастың күрделенуі осы процесті басқарудың тиісті психологиялық- педагогикалық əдістерін табуға ерекше назар аударуды қажет етеді. Мақсаты: ерекшеліктерін анықтауды негіздеу толық жəне толық емес отбасылардағы балалар мен ата-аналар қатынастары. Əдістері: абстрактіліден нақтыға көтерілу əдісі, объектілердің нақты бейнелерін олардың дерексіз мəніне сүйене отырып түрлендіру əдісі, ойдың схемалық бейнелерінің алыпсатарлық тілі. Нəтижелер жəне олардың маңыздылығы: іс-əрекеттің өмірі мен əлеміне қатысты адамның жеке əлеуеті «жеке», «оқушы» жəне «субъект» позицияларындағы іс-əрекеттерде көрінеді, ал тұлғаның қалыптасуы отбасынан басталады. Ойлауға сенімділік қозғалыс векторларын белгілі бірден абстрактіліге, абстрактіліден нақтыға көтерілу логикасында, сондай-ақ олардың тіркесімінде қолдану арқылы беріледі